Net als vorig weekend is het dit weekend dubbele koers. De eerste etappe werd verreden op de ijsbaan van Breda. Na de tacktiekbespreking begonnen wij aan onze warming-up. Een jolige sfeer ontstond op de ijsbaan dankzij de feestmuziek die door de speakers werd gepompt. Menig schaatser vergat zijn vaste warming-up compleet en besloot zich op te warmen door rond te dansen.
KPN Cup 10 – Breda
Door Cas van Trierum
Net als vorig weekend is het dit weekend dubbele koers. De eerste etappe werd verreden op de ijsbaan van Breda. Na de tacktiekbespreking begonnen wij aan onze warming-up. Een jolige sfeer ontstond op de ijsbaan dankzij de feestmuziek die door de speakers werd gepompt. Menig schaatser vergat zijn vaste warming-up compleet en besloot zich op te warmen door rond te dansen. Al vroeg in de wedstrijd werd duidelijk dat het natuurijs steeds dichterbij komt. De ijsmeesters hadden besloten om alvast een flinke scheur in het ijs aan te brengen. In het verloop van de wedstrijd merkte ik dat ik de scheur makkelijker kon ontwijken. Ik heb daardoor veel meer vertrouwen in de koersen op de Weissensee.
Maar goed, het koersverloop: in het begin van de koers lieten Christiaan, Mark, Max en Niels zich weer van voren zien. Ook Paul en ik sprongen een keer mee om de rest een keertje te ontzien. Halverwege koers ontstond een grote groep, die veel meters pakten. Ik zat nog in het peloton en begon om mij heen te kijken. Tot mijn schrik zag ik nog maar 2 mannen van het klassement in mijn groep: Mark en Niels. Ook Paul zat nog bij ons. Ik zat op dat moment te stuk om Mark en Niels naar voren te rijden. Christiaan en Max besloten niet over te nemen in de kopgroep. In de hoop dat Mark en Niels nog konden terugkomen.
Maar ook dankzij gebrek aan samenwerking in het peloton ging de grote groep van 19 man rond. Dit zou Mark en Niels veel punten gaan kosten.
Het peloton mocht 10 rondes eerder afsprinten. Ik hield de laatste rondes het tempo hoog en probeerde de sprint aan te trekken voor Mark om de laatst overgebleven punt voor het klassement te pakken. Het mini-treintje lukte niet doordat andere rijders zich ertussen drukten. 250 meter voor de finish gaf ik af en werd aangetikt waardoor ik viel. Na snel opstaan en verder rijden kon ik op de laatste 100 meter een titanenduel met Paul uitvechten, die gelost was in de finale. De winst daarvan ging naar Paul die daardoor als 44ste eindigde. Mark moest het doen met een 28ste plek, en Niels met een 30e.
Terwijl wij ons weer bij onze ploegleiders melden begon de groep van 19 aan de laatste 10 rondes. Na enkele kleine ontspanningen die nergens op uitliepen werd het weer een sprint. De communicatie tussen Max en Christiaan was niet optimaal, waardoor het podium niet haalbaar was. Ondanks dat finishte Max op een nette 7de plek en Christiaan vond zichzelf terug op een 13e plaats.
Het gelukkige einde van dit verhaal is dat Mark opnieuw het witte jasje uitgereikt kreeg als leider in het jongerenklassement. Nu kan dat witte tricot Mark gestolen worden, hij geeft ze zelfs weg via Facebook, als hij maar een mooie bos bloemen krijgt. Vorige week in het zuinige Leeuwarden was men even vergeten de bloemist te informeren. Maar dit keer kreeg Mark weer een prachtige bos en mocht hij ook nog met de missen op de foto.
KPN Cup 11 – Enschede
Door Christiaan Grigoleit
Zondag 20 dec. werd de laatste wedstrijd voor de kerstvakantie verreden, een dag eerder reed het peloton in een zware koers in Breda. Het ijs op Breda was zwaar, het ijs in Enschede snel. Dit vereiste een overschakeling van techniek. Van harken naar glijden. Tijdens de wedstrijd werd er voortdurend gekoerst, veel kopgroepjes, maar alle werden zij terug gehaald. Tot 25 ronden voor het eind opnieuw een groepje weg reed. Met daarbij Max. Max speelde zijn rol in de kopgroep met verve en spaarde zich goed voor de finale. Met 250m voorsprong op het peloton stevende Max af op een podiumplek. Tot 2 ronden voor het eind de leider in het klassement hard onderuit ging en de koers werd geneutraliseerd. Een herstart. Alles weer bij elkaar en het rondenbord weer op 10. Mark en Christiaan zuchten, en zochten elkaar op om een finale poging op te zetten in de sprint, tevergeefs. Het kruid was reeds uit het vat en de finale liep uit op een bokspartij waarin de echte sprinters boven kwamen drijven. Een sprint waarin Max uiteindelijk (alsnog) 7de werd. Paul werd 15de en reed zijn eerste punten van het seizoen waarvoor hulde. Mark 20ste, Niels 31ste en Christiaan 35ste. Hoewel er een sterke koers werd gereden was het een draak van een wedstrijd, waarin wij (opnieuw) een podiumplek in rook zagen opgaan.
We zijn inmiddels over de helft van het seizoen en het is dus tijd voor een tussenstand. We staan, met 100punten voorsprong, eerste in het ploegenklassement. In het tussenklassement staat Mark 6de, Christiaan 7de, Niels 8de en Max 13de en Mark heeft nog steeds de leiding in het jongerenklassement. Hoewel Christiaan Hoekstra de eerste plek in het klassement sterk in zijn greep lijkt te hebben, ligt alles van plek 2 tot 14 nog open. Slechts op een paar punten verschil zijn deze posities momenteel verdeeld. Dit kleine verschil in punten heeft er voor gezorgd dat het wedstrijd verloop vanaf het begin van het seizoen iedere week grimmig is geweest, veel koppengroepen, en een aaneenrijgen van zware koersen. Met man en macht zijn week in week uit de kleuren van de ploeg verdedigd. De ene week lukte dat beter dan de andere. De tussentijdse conclusie is confronterend: er moet meer podium gereden worden! Als collectief zijn wij sterk maar laten te vaak het kaas van het brood eten. Hoewel confronterend spreekt er ook ambitie uit. En terecht. We zijn een sterke ploeg met veel kwaliteit. De kerstvakantie wordt door ons aangegrepen om de conditie op peil te brengen. Zodat wij de tweede helft van het seizoen weer kunnen vlammen. Aankomende week vertrekken we naar het Oosten van het land voor een paar pittige duurtraining. Voor nu een fijne kerstvakantie en tot 3 januari bij het NK in Amsterdam! Het belooft een mooi spektakelstuk te worden.