WEDSTRIJDVERSLAG ZESBANEN #1 – HEREN C

Gepubliceerd op 31 oktober 2015 om 15:03

Twee opvallend grote dozen vallen me direct op als ik door de poort loop van de ijsbaan. Van karton zijn ze. Ze blijken vol te zitten met de nieuwe helmen waar we mee gaan rijden dit seizoen. Achter de dozen van karton zit de damesploeg te praten over tactieken. Joris de trainer/coach/manager legt uit wat hij wil zien. Ik hoor niet wat, maar dat geeft niet. Ze zijn gefocust. De mannen zijn daarna aan de beurt. Iedereen is keurig op tijd behalve Jasper. Ga ik daar nog iets over zeggen? Nee, misschien later in dit verslag nog.

Door Guus Heijnen


Van de coach moeten we proberen in koppels te rijden. Verder is het ook simpelweg aftasten en kijken wie er goed zijn. Ik ben gekoppeld aan Koen, Casper aan Wilbert. Jasper is nog niet aanwezig dus die krijgt een vrije rol. Ik ben benieuwd waar we elkaar kunnen gaan helpen in koers.
We zien de dames starten en beginnen met onze eigen warming-up. Een rondje, plaspauze, praatje pot, nog een rondje. De dameskoers loopt op het einde terwijl we staan te rekken en strekken langs de baan. We zien Heidi een prachtige sprint rijden en podium pakken, dát geeft moraal!
Tijd voor de laatste voorbereidingen, slokje water, klein stukje koek, nog een plas, pak aan en schaatsen onder. De spanning neemt toe in het glazen hok. Er heeft zich ondanks het late tijdstip een flinke schare supporters gevormd rondom de baan. Veel SKITS’ers ook met muziek en bier. Heerlijk avondje!
Het inrijden loopt lekker maar altijd zijn er van die gekke wedstrijdgedachten. Veters toch nog iets strakker? Tijd voor nieuwe schoenen? Ik zwaai nog naar een bekende en laat het gaan, we gaan koersen.
Met een groot peloton starten we de wedstrijd. Koen gaat gelijk in de aanval en rijdt een paar ronden voor het peloton uit. Er komt niet echt reactie en dus is hij de bekende ‘vogel voor de kat’. Er heerst een vervelende spanning in het peloton. Ik rijd naar voren om te gaan demarreren. Vanwege de drukte ben ik genoodzaakt om zigzaggend en buitenom te gaan. Dan schuift er iemand onderuit en voor ik weet glij ik richting de boarding. Ik zie de dader langskomen op weg naar de kussens. Tot mijn eigen verbazing roep ik op vrij ferme wijze KLERELIJER naar hem. Niet klootzak of eikel maar het oud-hollandse klerelijer, verbastering van ‘iemand die aan de kolere lijdt’. Blijkbaar zit dat woord dus behoorlijk ‘top of mind’. Ja ja, ook op deze wijze leert de sporter zichzelf kennen. Afijn, ik sta op en probeer zo snel mogelijk weer in gang te schieten maar glij tot twee keer toe onderuit. Een jasjes dat op de boarding lag heeft zich tussen mijn klapsysteem en onder mijn schaats gepositioneerd. Ik grijp het en smijt het aan de kant. Bij het op gang komen zie ik Wilbert ook gevallen is maar al 40 meter verder op is. En zo begint een 7 ronden durende achtervolging (waarvan 4 samen) die gelukkig slaagt door het aansluiten bij het peloton. Koen is ondertussen lekker actief aan de voorkant. Casper en Jasper zitten in de buik van het peloton. We proberen gelijk naar voren te rijden.
Even puffen….
Na een paar ronden kom ik weer op adem en zie ik dat we half koers naderen. Dat betekent; tussensprint! Ik besluit het erop te gokken en demarreer. Twee mannen schuiven willen mee en na een ronde doorrijden hoor ik de bel. Ik heb nog een klein gaatje op de twee achtervolgers en wrijf mezelf al in de handen. Ik hoor de kassa al rinkelen! Bij de volgende doorkomst heb ik nog 4 meter op ze, maar klinkt potdokke wederom de bel! Blijkbaar had ik gemist dat er al rijders vooruit waren. Toch maar doorrijden. Ik pak de 5e stek in de premiesprint. Mijn medevluchters zijn moe of hebben stalorders. In elk geval houden ze de benen stil. Driewerf, het peloton slokt ons op.
Koen is alweer lekker actief en zit bij veel aanvallen. Ook Wilbert en ik mengen ons in de strijd. Twee man hebben een ronde gepakt maar verder komt er niks meer weg, dus op tien ronden voor het eind krijgt de gedachte aan de eindsprint iedereen in de greep. Het is een cowboyfinale. De snelheid zit er niet echt in dus we gaan vier rijen dik door de bochten. Plek houden is moeilijk maar wel nodig! Ik vind in het gewoel eerst Wilbert en daarna Koen. Dat gaat goed met deze ploeg! Links en rechts halen we in en worden we in gehaald. Rond plek 15 duiken we de laatste ronde in. Ik voel dat ik nog goede benen heb dus besluit buitenom te gaan in de laatste bocht. Ik trap en trap en trap en trap in de bocht passeer ik al twee of drie. Ik weet dat dit betekent dat ik op het rechte eind nog een paar voorbij zal schieten. Top tien is binnen bereik! Na twee slagen op het recht eind haal ik er nog twee in waaronder Koen die een beetje opgesloten zit aan de binnenkant. DIT GAAT GOED! Dan stapt er opeens iemand naar buiten recht voor mijn neus. Ik heb net met links afgezet als mijn rechter schaats onder me vandaan schiet. In een flits zit ik op mijn achterste en glij ik voor de tweede keer deze avond over het ijs. Nu is er aan deze kant van de Jaap Eden baan geen boarding dus ik ga met een gangetje van tegen de 50 af op een geul en daarachter rubbermatten. Rollebollend kom ik tot stilstand en blijf een liggen. Geen pijn wel pak kapot. Ik baal. Koen sprint naar plek 12 Wilbert pakt stek 24 en Jasper eindigt bij zijn debuut op de 38e plaats Casper heeft nog even nodig om zijn slag te vinden. Mooi ploegie, wordt een leuk seizoen!
Alle support van de zijlijn bedankt, als rijder geeft dat vleugels!

000DSC_0252