WEDSTRIJDVERSLAG KPN CUP 16 – 3E WINST BIJ DE BELOFTEN!

Gepubliceerd op 7 februari 2016 om 13:59

In Groningen hervatten we de KPN Marathon cup na de natuurijsperiode op de Weissensee. Voor een deel van het peloton was het slechts een korte onderbreking, want volgende week wordt er alweer in Zweden op natuurijs gereden.

Door Mark van der Harst

In Groningen hervatten we de KPN Marathon cup na de natuurijsperiode op de Weissensee. Voor een deel van het peloton was het slechts een korte onderbreking, want volgende week wordt er alweer in Zweden op natuurijs gereden. De eerste wedstrijd op kunstijs na meer dan 500 kilometer (wedstrijden en trainingen) op natuurijs is altijd een lastige. Je moet weer terugschakelen naar de juiste techniek en vooral bochten op hoge snelheid zijn moeilijk om meteen weer goed op te pakken. Daarnaast is het lichaam vermoeid en is het zaak om zo goed en zo snel mogelijk te herstellen. Vrijdagavond kwamen Christiaan en ik tot de conclusie dat het schaatsen op de baan weer prima ging, maar dat de benen nog ‘traag’ waren. Met een aantal goede steigerungs hoopten we weer wat snelheid op te doen. Voorafgaand aan de wedstrijd in Groningen was er echter nog steeds enige onzekerheid om de vorm. Max wist ons echter al de afloop van de wedstrijd te vertellen: we gaan winnen! Christiaan lachte deze uitspraak van Max weg, eerst maar gaan rijden.

Aan het begin van de wedstrijd was het nog even zoeken, maar na een paar keer aanzetten werden plots de juiste benen gevonden en kon er als vanouds volop gekoerst worden. We zaten er steeds goed bij en verspilden weinig energie aan het terugrijden van gevaarlijke aanvallen. Na een zwaardere periode koos Christiaan solo voor de aanval. Op dit moment had hij zitten azen en hij had er zelfs zijn finalekoker eerder dan gebruikelijk voor genomen. Max zette zich aan kop van het peloton om af te stoppen en zo kon Christiaan al snel een grote voorsprong opbouwen. Toen Christiaan het peloton in de rug keek gebaarde Lars dat Max zich kon gaan laten afzakken om Christiaan te helpen bij het laatste stuk naar het peloton. Het peloton was ondertussen ook weer in gang geschoten en dus was het aan mij de taak om ervoor te zorgen dat er aan de voorkant van het peloton niets meer weg zou rijden.

Met de hulp van Max wist Christiaan een paar rondjes later aan te sluiten bij het peloton. Vooraan in het peloton deed ik een klein vreugdedansje, we gingen voor de derde keer dit jaar winnen! Bij doorkomst op de finish zag ik het rondebord echter nog op 40 staan. We wisten gelukkig de focus te houden en alle nieuwe aanvalspogingen te neutraliseren. Christiaan was zelfs zo sterk dat hij dankzij een slim plannetje van Max ook nog de leidersprijs kon ophalen en het tempo in de finale hoog kon houden zodat Niels en ik op een goede positie de sprint konden aangaan. Ging er dan ook nog iets niet goed? Jawel, uit de pelotonsprint hadden we zeker meer kunnen halen, misschien zelfs nog een podiumplaats. De communicatie was even zoek en vervolgens werd ik flink in de weg gezeten door concurrerende schaatsers. Het resultaat was de 6e plaats voor Niels, ikzelf 11e en Max 13e. Daarnaast wederom goede zaken voor het ploegenklassement (1e) en voor het jongerenklassement waarin de overwinningen ook steeds dichterbij komen. Maar het belangrijkste vandaag was de winst van Christiaan met solo een rondje voorsprong! Had Max toch gelijk.