Nieuws

Dit weekend zorgden de rijders en rijdsters van Team Haven Amsterdam/SKITS voor een fantastisch marathonweekend! Op alle niveaus werden fantastische resultaten behaald!

Onze reis voor de marathon was dit weekend naar Eindhoven en Tilburg. Zaterdag reed ik mee met familie van der Harst, samen met Paul en Cas. Nadat Cas heerlijk uit had liggen rusten op mijn schouder tijdens de reis zijn we aangekomen bij de baan in Eindhoven. Krabbel zetten op de presentielijst en op naar de ploeg bespreking. Inmiddels twee marathons en 10 km verder weet ik niet meer wat we hadden besproken, maar Lars zal vast gezegd hebben dat ik niet mocht demarreren aan het begin. En natuurlijk wilden we er weer het beste van gaan maken.

Op een verzoek van de levende schaats-legende kun je niet anders dan ingaan. Hierbij mijn ervaring van het NK afgelopen zondag.

Door Jan Maarten Heideman Het NK zou gaan om de ploeg van Jillert Anema en Gary Hekman. Wel bijzonder om te zien dat twee knechten van Gary meteen in het begin mee schaatsten met Arjan Stroetinga. Dan is Gary direct uit geschaatst en heeft Stroetinga de grootste kans om te winnen. Ik kan me niet voorstellen dat dat de tactiek was van van Werven waar Gary voor schaatst.

Daar stond hij afgelopen zondag (3 januari) dan voor de deur, het NK Marathon. Een wedstrijd op zich, zonder punten voor de Cup. Iedereen zou veel moeite gaan doen om die Nederlandse Titel binnen te halen. Op voorhand waren er een paar favorieten, maar onder het motto ‘nooit geschoten is altijd mis’, stapte ik het ijs op.

Het NK Marathon in Amsterdam. Al vanaf het moment dat bekend werd dat het NK in Amsterdam werd gereden keken we uit naar deze wedstrijd. De mooist wedstrijd op kunstijs van het jaar op de mooiste kunstijsbaan van het land. Met veel publiek en vooral met veel thuispubliek. De verwachtingen bleken terecht. De extra geplaatste tribunes stonden vol en tijdens de wedstrijd werden we luid aangemoedigd door alle aanwezige fans van de ploeg, en dat waren er veel zondag!

Afgelopen zaterdag stond er weer een drukke dag voor de regiodames op de schaatsagenda! Na mijn gebruikelijke wedstrijdsvoorbereidingsdag met een beetje paardrijden, een beetje fietsen en een groot bord spaghetti stapte ik om kwart over drie in de auto richting Breda voor de regiotop.

Net als vorig weekend is het dit weekend dubbele koers. De eerste etappe werd verreden op de ijsbaan van Breda. Na de tacktiekbespreking begonnen wij aan onze warming-up. Een jolige sfeer ontstond op de ijsbaan dankzij de feestmuziek die door de speakers werd gepompt. Menig schaatser vergat zijn vaste warming-up compleet en besloot zich op te warmen door rond te dansen.

In Enschede hadden ze vroeger een 200 meter ijsbaan. Daar ben ik begonnen met schaatsen toen ik 11 jaar was. Nu hebben ze daar een 400 meter baan en kreeg ik gisteren bloemen omdat ik daar mijn laatste marathonwedstrijd heb gereden. Volgend jaar stop ik met de wedstrijdsport.

Aangenomen dat er een relatie bestaat tussen het nuttigen van meerdere speciaalbieren op de vrijdagavond/nacht en het gevoel van algehele malaise, lig ik zaterdag als een dood vogeltje op de bank de Scheldecross te kijken (vander Poel tweede). Ik val nog twee keer in slaap en eet tussendoor wat soep. Ik baal een beetje van m’n escapade van vrijdag, maar schuif zonder scrupules de schuld in de schoenen van Pieter Overmars en Stan Van den Berg. Zij waren het immers die een constante flux geel goud lieten aanvoeren. Zij waren het die nog naar een ‘leuke nieuwe tent’ op de Javastraat wilden. Als C rijder neem je aan dat ex-A rijders weten wat goed is voor een marathonschaatser.